Het plan voor De Looiers staat op een bijzondere plek, op de historische middeleeuwse stadplattegrond staat hier een molen op een bastion. Door het plan op te delen in 2 torens en aan te sluiten op de historische diagonale lijn van het bastion, ontstaat er komend vanuit de binnenstad weer zicht op de Where. Tussen de torens is er een doorgang naar een openbare ruimte aan de Where. Daarmee wordt, vanuit de binnenstad, de relatie met de Where hersteld. De hoogste (westelijke) toren markeert de overgang tussen de historische binnenstad en de latere stadsuitbreiding uit de jaren 30. De positie van deze toren is extra bijzonder, omdat deze toren ook in de as staat van de Gedempte Where.
De architectuur van de beide torens is een moderne rood /paarse baksteen architectuur en krijgt daardoor aansluiting met de bebouwing aan overzijde langs de Purmersteenweg. Deze woningen zijn ook opgetrokken uit rode baksteen met rode pannendaken.
De beide torens zijn sterk vertikaal geleed , zij verjongen zich en roepen zo het gewenste sterk monumentale stedelijk beeld op wat recht doet aan deze bijzondere locatie.
In de media: